پاسخ سنديكاي شركت واحد به ادعانامه دادستاني

سنديکا تشکلی بین المللی میباشد و هر گاه در هر نقطه جهان در مورد هر تشکل کارگری بيعدالتی شود سندیکاهای دنیا از یکدیگر حمایت میکنند و همانطور که شاهد بودید در مورد سندیکای شرکت واحد هم این حمایتها شد.

سنديكاي كارگران شركت واحد بعد از ثابت شدن بي كفايتي شوراهاي اسلامي كار توسط گروهي از كارگران حق خواه بنا شد و در اين راه توانست با عزمي راسخ حقوق معوقه كارگران را زنده كنند اما به خاطر اين چنين قضاوت هاي نابه جا ،گروهي از اين كارگران آزادي خواه و حق طلب بعد از گذشت چند سال همچنان در راه رسيدن به حقشان با بي عدالتي و محروميت از حقوق اجتماعي مواجه هستند. و دو نفر از اعضاي اين سنديكا همچنان در زندان به سر مي برند.

سندیکاي كارگران شركت واحد از زمان بازگشایي با روحیه آهنین به فعالیتش ادامه داده و بر اصل ضدیت خود با استعمار، استکبار و استبداد پا فشاری کرده و در مبارزه اش برای بی حقوقی وبي عدالت، استقلالش را حفظ کرده، و مقهور پرونده سازی هیچ نهادی نشده است و در راه رسیدن به خواسته‌هایش از هر نوع ابزاری که اعضایش صحیح بدانند استفاده خواهد کرد و در این راه جنبش کارگری همانند همیشه از این عمل سربلند بیرون خواهد آمد و نیازی به فعالیتهای مخملی نمیبیند.

جنبش کارگری ایران ساليان گذشته به عنوان محافل ضد کارگری معرفي شد و در سال گذشته به این هم بسنده نکرده و در وحشت از گسترش جنبش مستقل کارگری وایجاد وحدت وهمدلی بیشتر در میان کارگران وفعالین کارگری سعی کردند با اتهام زنی‌های بی‌سند و مدرک و تخریب چهره‌های فعال کارگری به اهداف خود برسند. اما هوشیاری فعالان کارگری در بی‌اعتنایی به این جو مسموم توطئه ی آنان راخنثی کرد. وحال ما شاهد هستیم که این امر از دست عواملشان بیرون آمده و خود دستگاه قضايی میخواهد این کار را انجام دهد که مثل سابق جنبش کارگری در مقابل این اتهامات خواهد ایستاد و خواهان آزادی فعالینش خواهد شد.

آن چه در بالا آمد پاراگراف‌هاي پاياني پاسخ سنديكاي شركت واحد به بخشي از كيفرخواست دادستاني در دادگاه صد نفره اول بود كه در آن به سنديكاي شركت واحد هم اشاره شده است. متن كامل پاسخ را اين‌جا ببينيد.

نكته‌اي كه در جوابيه سنديكا آمده و بد نيست اين‌جا بهش بيشتر بپردازم اين است كه در بند ادعانامه مربوط به سنديكاي واحد باز هم اسم NED آمده و اين اتهام كه سنديكاي شركت واحد از آن‌ها پول گرفته و روي سايت‌شان هم هست:

اگر به ياد داشته باشيد [مخاطب كيست؟ چه كسي قرار است به ياد داشته باشد!؟] در سال‌هاي گذشته سنديكاي اتوبوسراني اعتصابي را ايجاد كرده بود كه رهبري آن را فردي به نام منصور اُسانلّو برعهده داشت. اين جالب است كه افرادي به دلايل مختلف از جمله عقب افتادگي دستمزد خود دست به اعتصاب مي زنند اما حواسشان نيست كه موسسات برانداز در آمريكا مانند NED، صندوق مالي و دموكراسي و ... به صورت آشكار به موسسات ديگر چندين ميليون دلار پول مي دهند تا به سنديكاهاي كارگري در ايران كمك شود. تمامي اسناد اين كمك ها در وب سايت سازمان NED موجود است. علت دسترسي آسان به اين اسناد را مي توان تظاهرسازي دانست. خيلي از افراد معتقدند كه اينها چون مخفي كاري انجام نمي‌ دهند پس به دنبال مطلب و مسأله خاصي نيستند.

اول اين كه NED "صندوق مالي و دموكراسي" نيست؛ هر عوضي‌اي باشند، چنين اسم احمقانه‌اي براي خودشان نمي‌گذارند. اين نام اختصار National Endowment for Democracy است - مطمئناً كساني هستند كه بتوانند ترجمه درست اين اسم را به آقايان بگويند. نكته ديگر اين است كه با تاكيد گفته شده "تمامي اسناد اين كمك ها در وب سايت سازمان NED موجود است" و براي موجود بودن اين اسناد هم توجيه آورده شده: "علت دسترسي آسان به اين اسناد را مي توان تظاهرسازي دانست. خيلي از افراد معتقدند كه اينها چون مخفي كاري انجام نمي دهند پس به دنبال مطلب و مسأله خاصي نيستند."

من خيلي سعي كردم اين اسناد را پيدا كنم. تنها مواردي كه از سنديكاي شركت واحد اتوبوس‌راني در سايت ان اي دي نام برده شده، اين دو مورد است:

اول (پي دي اف است) در گزارش سالانه (سال 2006 ) موسسه كه تحت عنوان "جنبش‌هاي جهاني براي دموكراسي" منتشر مي‌شود، در صفحه 4 كه آخرين صفحه هم هست آمده (تاكيد از من است):

During 2006, the World Movement Secretariat is- sued and updated a number of alerts on World Movement participants and other democracy activists facing danger. Among others, alerts were issued on behalf of civil society groups confronting democratic backsliding in Russia, members of the Iranian Union of Workers of the Tehran and Suburbs Bus Company imprisoned for planning a strike to protest the detention of their president, the democracy movement in

Singapore, and human rights activists in Uzbekistan, Kyrgyzstan, and Zimbabwe.

مورد دوم، در متن سخنراني كارل گرشمن، رييس موسسه، به تاريخ 22 مارس 2007 در بلگراد آمده است، و به نظر من مورد بسيار جالبي است (تاكيد از من است):

I think also we have to keep our eye very close on Iran, which is ruled by people who are terrified of a Velvet Revolution. And with good reason. There is a student movement in Iran. There is a worker's movement. There were bus strikes last year; they had to arrest the leaders of the striking bus workers. There is a significant movement for women's rights. There's a campaign for a million signatures for a petition demanding more rights for women. There are NGOs that that want more freedom and accountability. Obviously there is a great deal of government repression and fear, but there is potential. Again, we have to be looking for opportunities and not let ourselves be put on the defensive.

نكته جالب، سواي اين كه در هيچ يك از اين دو مورد سند مورد ادعا در مورد انتقال پول به چشم نمي‌خورد، اين است كه در دومي رييس ان اي دي دقيقا دارد ادعاهايي را كه ما در همين‌جا چند سال است مي‌شنويم بازگو مي‌كند.؛ فهم اين كه چه كسي اول چنين ادعايي كرده، مستلزم تدقيق بيش‌تري است.

رييس ان اي دي مي‌گويد كه در ايران از "انقلاب مخملي مي‌ترسند. دلايل‌شان هم درست است. در ايران جنبش دانشجويي وجود دارد. جنبش كارگري وجود دارد. سال پيش اعتصاب اتوبوس‌رانان برقرار بود؛ مقامات رهبران اعتصاب را بازداشت كردند. جنبش چشم گيري براي حقوق زنان وجود دارد..."

ملاحظه مي‌فرماييد؟ مسئله اين نيست كه چه كسي پولش را از ان اي دي مي‌گيرد؛ بايد بپرسيم چه كسي تحليلش را از ان اي دي مي‌گيرد؟ چه كسي طابق النعل بالنعل توهمات آقايان ينگه دنيايي را تكرار مي‌كند؟ چه كسي همان بي‌سوادي و بي معرفتي نسبت به داخل ايران را خريدار است؟

در هر حال ما سند پول گرفتن سنديكاي واحد از ان اي دي را پيدا نكرديم. لطفاً از روي وب سايت‌ ان اي دي به ما آدرس بدهيد برويم بخوانيم. محض اثبات حسن نيت بگويم كه اگر كسي آدرس چنين سندي را به من بدهد، اولين كسي خواهم بود كه منتشرش مي‌كنم (با ترجمه).