۲۳ فروردین ۱۳۸۵

نمي‌دانم به اصل خبر «خوش هسته‌اي» و حواشيِ آن بخندم يا اين‌كه جلوي خنده‌ام را بگيرم تامبادا در ميان خنده، يادآوري صفحه يك امروز شرق حالم را بد د نكند. واقعاً كه آن عكس مزخرف در چهار ستون به آن سرمقاله ليلاز مي‌آيد.
از حال بد من بگذريم، اگر روزنامه‌نگار وظيفه‌اي داشته باشد، قطعاً وظيفه‌اش هر چه باشد شركت در اين بازي‌هاي بي‌سرانجام نيست. با كدام اطمينان و بر پايه كدام سابقه قابل اعتماد مي‌شود با اين جرياني كه به راه انداخته‌اند همراه شد؟ چرا بايد به مردم القا كرد كه اين يك جشن ملي است؟ ما كه مي‌دانيم اين تنها راه دادن خبر نيست. گيرم كه قرار باشد اين بازي‌ها فضا را براي رفتن به سمت مصالحه آماده كند. كار ما چيست؟
اين بازي بازي كساني است كه نزديك به هجده سال با سرمايه‌هاي اين ملت فقير و زير تحريم ماجراجويي كرده‌اند. هرچه باشد بازي ما نيست. هر چه باشد كار ما شركت در ناراستي نيست.

۴ نظر:

ناشناس گفت...

سلام عزیز
قرار بود به ایمیل من جواب بدی
می دونم البته که اوضاعت مساعد نیست
اگر وقت کردی جواب بده و تکلیف اون ایمیل رو روشن کن
منتظرم
قربانت

ناشناس گفت...

it is good to see one who is still using logic!! i just like to remind these heros of USSR faith! what happened to her with all her might!!! but our news men and women o boy! i sometimes wonder what are they thinking!!!

ناشناس گفت...

بله سرمقاله بسیار جالبناکی بود در این اوضاع و احوال نگران هستند تمام افتخار بیچاره کردن یک ملت به نفع احمدی نژاد مصادره بشه! الله اکبر از دست این جماعت اصلاحیون! گمانم همین یکی دو ماه پیش آقای شیرزاد داد و بیداد میکرد که مادر مجلس یک ریال هم ردیف بودجه هسته ای نداشتیم. حالا برادر لیلاز دنبال افتخار هسته ای هستند. بالاخره کدوم طرفیند اینا؟

ناشناس گفت...

علی حان با تو هم نظرم در این مورد . شرق شگفتی ساز نشان می دهد این اواخر