گوشه‌اي از "اقتصاد سياسي" وضع موجود
رضا كنگراني فراهاني از سنديكاليست‌هاي كهنه‌كار و از اعضاي "هيئت موسس سنديكاهاي كارگري" است. فراهاني كارگر بوده است و بينشي عميق به روابط كاري و كارگري در ايران دارد؛ اين را همان باري كه سال‌ها پيش به همراه يكي ديگر از اعضاي هيئت موسس به ضميمه همشهري دعوت‌شان كرده بوديم دريافتم. او سال‌هاست كه در اين‌باره مي‌نويسد؛ مشخصا از زماني كه با گشايش مجله "انديشه جامعه" بار ديگر امكاني براي چنين نوشتن‌هايي باز شد. اگر اشتباه نكنم در "فرهنگ و توسعه" هم از او چيزهايي خوانده‌ام. در هر حال حافظه قابل اطميناني ندارم. در شماره پنج‌شنبه روزنامه "هم‌ميهن" فراهاني يادداشتي نوشته با عنوان "تشكل‌هاي كارگري نياز به مجوز ندارند" كه بايد خواند
بخش مهم ديگري از تمهيدي كه فراهاني براي زدن حرف اصلي‌اش آورده آن جا است كه ميگويددر آستانه ورود به سال جديد بحث پوشش خانم‌ها و شرعي و غيرشرعي بودن آن مطرح شد همين امر باعث شده كه تمامي توليدكنندگان مانتو، سرگردان و بلاتكليف بمانند و دست به كاري نزنند تا حد شرعي كوتاهي و بلندي مانتو مشخص شود
در نتيجه حدود 20 هزار نفر از كارگران شاغل در توليدي‌هاي مرتبط بلاتكليف و بيكار شدند. بازگشت به كار در توليدي‌هاي تي‌شرت و پيراهن‌دوز، هميشه و هر ساله از 15 فروردين قطعي و حتمي بود. توليد تابستاني تي‌شرت مردانه و زنانه باعث مي‌شد حتي در ايام تعطيلات عيد هم كارگران اين رشته سر كار بيايند و مشغول به كار باشند
اما امسال صحبت درباره مارك‌هاي خارجي و چاپ روي پارچه كه مي‌توانست از طرف مميزي‌هاي گوناگون، غيرشرعي شناخته شود باعث شد بسياري از توليدكنندگان دست نگه دارند و تا تعيين تكليف حدود تعيين‌شده قلم و چاپ و مارك خارجي سرمايه خود را به خطر نيندازند
همين امر باعث شد كه آن بخش از توليدكنندگان تي‌شرت و پيراهن، كارگاه‌هاي خود را بسته و غيرفعال نگه دارند و كارگران درمانده كه تازه از زير هزينه‌هاي ايام نوروز درآمده و با جيب خالي به سركار آمده بودند با در بسته كارگاه روبه‌رو شدند
با وجود گراني وحشتناك و غيرقابل باور كرايه مسكن و ساير اقلام مورد مصرف و با توجه به اين گستردگي بيكاري و به تبع آن فقر مطلق بسياري خانواده‌هاي كارگري كدام مرجع مي‌خواهد به اين وضعيت رسيدگي كند. كدام نهاد خود را در قبال اين همه درد و رنج مسوول ميدانداتحاديههاي كارفرمايي در صنوف ذكرشده به علت وابستگي و سرسپردگي به نهادهاي قدرت اجازه يك اعتراض كوچك به وضعيت موجود به خود نمي‌دهند
حتي در مقابل ورود بدون حد و مرز كالاي خارجي اعتراضي جدي نمي‌كنند كه پيش‌كششان اكثرا خود رهبران اتحاديههاي كارفرمايي واردكننده كالاهاي خارجي هستند. كارخانه‌داري بزرگ كه شيرآلات و اتصالات توليد مي‌كند و جنس توليدي كارخانه‌اش از مرغوبيت نسبي و شهرتي مطلوب برخوردار است اخيرا اقدام به واردات وسيع همان شير و اتصالات كرده، به كارخانجات چيني سفارش داده و با همان مارك، توليد را به چين منتقل كرده و در حال چانه‌زني براي اخراج كارگران كارخانه خود است.كارگران كارخانه او از هم‌اكنون درصدد پيدا كردن مشاغل كاذب مانند مسافركشي با اتومبيل موتورسيكلت يا دستفروشي كنار خيابان هستند
يادداشت فراهاني، و حرف اصلي و اتفاقاً حداقلي‌اش، را مي‌توانيد در همين لينك (ستون سمت راست) بخوانيد. با احترام به هم‌كاري كه هنوز چراغ اين بحث‌ها را روشن نگه داشته است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر